De Lijkbaar

Een “lijkbaar” is een vaak vergeten materiaal wanneer men een uitvaart uitvoert

Vaak vergeten we of zien we niet waarop de uitvaartkist of urne geplaatst wordt. Net omdat we onze ogen op de kist met de overledene gericht hebben, zien we niet wat er onder de kist staat. De baar of soms wel eens lijkbaar genoemd. Deze baar werd vaak bedekt met het baarkleed of pelder. Dit baarkleed kon ook de grafkist helemaal bedekken. Je kon het kleed tegenkomen in verschillende kleuren zoals wit, zwart maar ook in beige. Vandaag de dag zijn er nog begrafenisondernemers die een baar gebruiken, daar niet elke kerk of aula een baar ter beschikking heeft.

Kist op schouders of op wieltjes

In vele kerken of aula’s zijn deze materialen om de kist op te plaatsen in slechte en verouderde toestand. Vooral in de regio van Antwerpen zijn deze voorwerpen vaak karretjes met dikke zware stoffige doeken vol gaten. Dit omdat de doodskist in het Antwerpse steeds op de schouder gedragen wordt. In andere regio’s van Vlaanderen wordt de kist op een baar van de begrafenisondernemer binnen gedragen en zo op de grond geplaatst. Andere regio’s rijden de kist dan weer naar het altaar.

De baar staat nooit alleen

Rond de kist tijdens de afscheidsdienst of viering, staan meestal nog kaarsen. Deze kaarsen worden door de dragers van de begrafenisondernemer op hun plaats gezet. Tijdens de viering kan het zijn dat er een familielid wordt uitgenodigd om deze kaarsen aan te steken.

Naast deze kaarsen kunnen er ook bloemen voor de baar gelegd worden. Ook een bloemstuk op de kist, ook het kiststuk genaamd, wordt bij het begin van de dienst door de ceremoniemeester of drager op de doodskist gelegd. Meestal is het kiststuk of voetstuk van een nabestaande en hechten deze nabestaanden er veel belang aan dat deze bloemen dicht bij de overledene liggen.