Waar is de overledene?

Waar is de overledene naartoe?

Waar is de overledene naartoe? Een waar gebeurd verhaal, waarbij de nabestaanden het slachtoffer geworden zijn van foute informatie en valsheid. Het betreft een overlijden in Antwerpen waarbij de nabestaanden foutief geïnformeerd werden door het ziekenhuis A, alwaar de overledene naartoe gebracht werd. Het betreft een overbrenging van een ziekenhuis naar een ander ziekenhuis, van dezelfde ziekenhuisgroep. Wanneer men komt te overlijden in ziekenhuis A moet men worden overgebracht intern naar ziekenhuis B.

Uit respect voor alle partijen worden er geen namen genoemd. Eveneens heeft de betreffende familie toestemming gegeven om dit artikel op deze manier te publiceren met de bedoeling toekomstige nabestaanden dit leed te besparen.

Slechts uren voor het overlijden gebeld

De nabestaanden wonen in het buitenland en werden slechts uren voor het overlijden op de hoogte gesteld door ziekenhuis A, dat de heer V.T. snel zou komen te overlijden. De man lag al dagen erg ziek, pas uren voor het overlijden werd de familie in het buitenland gecontacteerd. Een eerste struikelblok waarmee de nabestaanden erg veel moeite hebben.

De heer V.T. komt te overlijden om 21.30 uur in ziekenhuis A. De dokter komt het overlijden vaststellen. De familie wordt gebeld om het overlijden te melden. Ze boeken meteen een vlucht om ’s ochtends in België te kunnen staan. Men vertelde aan de familie, telefonisch, dat de heer V.T. naar ziekenhuis B gebracht zou worden.

De familie gaat naar zijn eigen begrafenisondernemer om de uitvaart te regelen

Het is ochtend en de familie komt aan in België. Ze besluiten meteen hun begrafenisondernemer op te zoeken en de begrafenis te regelen. Nog tijdens het regelen, vertrekt het personeel van de begrafenisondernemer naar ziekenhuis B om de overledene over te brengen naar funerarium van de gekozen begrafenisondernemer.

Bij aankomst aan ziekenhuis B, vertelt men dat men nog nooit van de heer V.T. heeft gehoord en dat hij al zeker niet in het betreffende mortuarium ligt. Eveneens zijn de documenten niet aanwezig. De begrafenisondernemer contacteert ziekenhuis A om informatie in te winnen. “Het lichaam ligt toch in het mortuarium van ziekenhuis A” Zo klinkt het. Het personeel van de begrafenisondernemer rijdt door naar ziekenhuis A om de heer V.T. op te halen.

Bij aankomst blijkt de heer V.T. ook niet in het mortuarium van ziekenhuis A te liggen. Ook zijn de papieren van het overlijden daar niet aanwezig. Waar is de heer V.T. naartoe? Het lijkt een soap of film, toch is dit een echt verhaal.

Waar is de overledene naartoe?

Na veel rondbellen in ziekenhuis A, komt men te weten dat de heer V.T. werd overgebracht door een andere begrafenisondernemer. Maar naar waar werd hij gebracht? Blijkbaar had ziekenhuis A, nog geen 1.5 uur na het overlijden, al een begrafenisondernemer aangesteld om het lichaam over te brengen naar ziekenhuis B.

Onder de noemer “de familie vertelde ons geen uitvaartondernemer te hebben”. De nabestaanden ontkennen ooit zoiets gezegd te hebben. Daarbij beslist geen een instelling of ziekenhuis welke begrafenisondernemer er gekozen moet worden, in de plaats van de nabestaanden. De door het ziekenhuis aangestelde begrafenisondernemer had het lichaam van de heer V.T. overgebracht naar zijn eigen funerarium. In de hoop zo de begrafenis te mogen uitvoeren. Deze begrafenisondernemer was op 30 km van de gemeente van de overledene gevestigd.

Het lichaam werd dus niet intern overgebracht van ziekenhuis A naar ziekenhuis B. Wel van ziekenhuis A naar het funerarium van de door het ziekenhuis A aangestelde begrafenisondernemer. Uiteindelijk komt ook de begrafenisondernemer die door de familie werd aangesteld, te weten waar de heer V.T. uiteindelijk ligt. Na 3.5 uur zoeken en bellen. 15 km verderop, vanaf ziekenhuis A gerekend.

De heer V.T. werd overgebracht naar het funerarium van de door de familie aangestelde begrafenisondernemer. Na een lange zoektocht in ziekenhuis A, werd uiteindelijk ook het paspoort van de heer V.T. gevonden op de afdeling alwaar hij kwam te overlijden. De nabestaanden stonden met open mond te luisteren naar dit verhaal, toen de door hun aangestelde begrafenisondernemer het verhaal aan hen vertelde.

Dit verhaal tart alle verbeelding, toch waar gebeurd

Dit verhaal tart alle verbeelding. Het vormt een staaltje onprofessionalisme. Zowel van het ziekenhuis A als van de begrafenisondernemer die door het ziekenhuis A werd aangesteld en op eigen houtje besliste de overledene in hun rouwcentrum te laten rusten. Wellicht wilde men profiteren van het feit dat nabestaanden vaak moeilijk “nee” kunnen zeggen wanneer al iemand bij een bepaalde begrafenisondernemer in de koeling ligt.

De heer V.T. werd uiteindelijk begraven naast zijn echtgenote. Op de juiste plaats en door de familie gekozen begrafenisondernemer. De door de familie gekozen begrafenisondernemer heeft altijd open en eerlijk gecommuniceerd met de nabestaanden over wat er aan de gang was. Ook voor hem was dit de eerste keer in een lange loopbaan dat hij dit mocht meemaken. Ongelooflijk.

Zo heeft men contact opgenomen met zowel de begrafenisondernemer die door ziekenhuis A werd aangesteld als met de directie van ziekenhuis A. Ziekenhuis A ontkent dat het iets verkeerd zou hebben gedaan en legt alle schuld bij de door hun aangestelde begrafenisondernemer. De aangestelde begrafenisondernemer van ziekenhuis A heeft schuld toegegeven, maar wilde alsnog de nabestaanden voor de kosten doen opdraaien. Dit heeft de begrafenisondernemer van de nabestaanden kunnen verhinderen.

Enveloppen onder tafel schuiven, brengt de vrije keuze van begrafenisondernemer in gevaar

Nu kan men de vraag stellen, waar is het mis gegaan? Zal dit nog met andere families gebeuren of is dit al vaker gebeurd? Werkt er iemand in ziekenhuis A samen met de betreffende begrafenisondernemer die wordt aangesteld door het ziekenhuis A, om lichamen te vervoeren, in de hoop een bruine enveloppe op zak te kunnen steken?

Hier komt men weer terecht op een geheel ander verhaal, deze van de enveloppen praktijken tussen eenieder die in contact komt met de dood en begrafenisondernemers die enveloppen onder tafel schuiven. Wordt vervolgd.

20/04/2013 ©Uitvaartvlaanderen.be

Overname van onderwerp, tekst, foto of een gedeelte ervan is enkel toegestaan na schriftelijke toestemming van de eigenaar.