Uitvaartvlaanderen.be – Bezwaar tegen dierencrematorium in Asse

29 november 2016

2 minuten lezen

Bezwaren tegen dierencrematorium in Asse

Geen dierencrematorium of kennel voor honden in Asse

crematoriumoven Asse – De gemeente Asse trekt naar de Raad van State en de Raad voor Betwistingen tegen de milieu- en bouwvergunning voor een hondenkennel en dierencrematorium in de Jan Tieboutstraat in Zellik. Het perceel in kwestie ligt in industriezone.

Initiatiefnemer van het dierencrematorium is Erwin Thielemans, die sinds 2002 in de Jan Tieboutstraat in Zellik woont. Zijn organisatie is gekend als Vetas, een ambulancedienst voor dieren en heeft contracten met een twintigtal gemeenten in de buurt. De deputatie van de provincie Vlaams-Brabant had eind december, eveneens in beroep, al de bouwvergunning toegekend. In beide procedures had het gemeentebestuur zich eerder negatief uitgesproken.

Vlaams Milieuminister Joke Schauvliege (CD&V) gaf op 14 januari in beroep een milieuvergunning voor de bouw van een kennel voor de opvang van maximum 75 honden en een dierencrematorium.

Nu besliste het schepencollege van Asse beide vergunningen toch aan te vechten. In de milieuvergunning gaat het om een procedure bij de Raad van State, voor de bouwvergunning wordt het beroep aanhangig gemaakt bij de nieuwe Raad voor Vergunningsbetwistingen. Ook het Agentschap Ruimtelijke Ordening vraagt bij dezelfde raad een vernietiging van de bouwvergunning. Volgens Stedenbouw hoort een inrichting als deze niet thuis in een industriezone, een visie die in het ministeriële besluit voor de milieuvergunning echter wordt ontkracht.

‘De enige buren die bezwaar maken wonen op een 150 en 200 meter’, zegt Thielemans. ‘Mijn onmiddellijke buren maken geen enkel bezwaar over de plannen van het crematorium. Maar politiek kreeg ik, om God weet welke reden, in Asse, vanaf de eerste minuut de tegenwind. Al hoorde ik nooit een degelijk argument waarom ze tegen het concept zijn. Het concept is zo opgebouwd dat de honden niet worden gestoord.

De loopzone is langs de achterzijde, waar de honden niets of niemand zien. Het aan- en afrijden van dieren gebeurt binnen en zonder dat de andere honden iets zien. Het tegengaan van blaffen is vooral een kwestie van correcte omgang met de dieren. Ik woon hier zelf ook, dus ik ben de eerste om desgevallend overlast te hebben. Mijn perceel ligt in een dal en de onderste verdieping van het gebouw komt ten opzichte van de buren onder de grond. De groenbuffer langs de kant van de hoogstamboomgaard wordt op vraag van de minister opgetrokken van vijf naar twaalf meter.’