Egyptisch ‘rouwcentrum’ ontdekt

In een recente ontdekking die belooft onbekende details over het oude Egyptische leven bekend te zullen maken, onthult een gespecialiseerde balsem- en mummificatiekamer in een groot grafcomplex ten zuiden van Caïro dat niet alleen farao’s en royalty’s hebben ontvangen. Het oude ‘uitvaartcentrum’ laat zien dat Egyptische begrafenisondernemers tegemoet kwamen aan een grote verscheidenheid aan klassen en budgetten.

Egyptische elites

De beroemde uitgebreide begrafenissen van oude Egyptische elites, compleet met gecompliceerde balsemtechnieken en extravagante graven, spraken tot de westerse verbeelding met de hernieuwde interesse in Egyptische mummies en herontdekkingen die in het begin van de 20e eeuw werden gedaan. Archeologische opgravingen waren gericht op de grafstructuren en rituelen van farao’s zoals de beruchte ‘jongenskoning’ Toetanchamon en andere vorsten en priesters.

Tijdens het 70-daagse ritueel volgden ‘balsemers’ zorgvuldig georkestreerde riten en procedures, waarbij organen werden verwijderd en bewaard, het lichaam werd gezalfd met etherische oliën en zorgvuldig amuletten en andere symbolische voorwerpen in de plooien van de lijkwade werden gestoken. De rijkste in de Egyptische samenleving deden er alles aan om zichzelf een comfortabel leven na de dood te verzekeren en stelden hun graven aan met zoveel luxe als ze zich konden veroorloven.

Een breed scala aan begrafenisdiensten

Onderzoek naar een recentelijk opgegraven Egyptisch ‘rouwcentrum’ toont aan dat oude begrafenisondernemers een breed scala aan begrafenisdiensten voor alle klassen van mensen konden aanbieden. Egyptenaren uit de middenklasse en de arbeidersklasse, die dezelfde sterke overtuiging hadden in een fysiek hiernamaals als de hogere klasse, deden er alles aan om een ​​comfortabele doorgang naar het hiernamaals te garanderen.

Iets voor alle budgetten

Archeologen vonden het ‘rouwcentrum’ diep onder de grond in tunnels die eerder door eerder onderzoek waren genegeerd. Op de bodem van een 40 voet lange schacht vonden archeologen een grote kamer die lijkt te zijn gebruikt als een oude verzorgingskamer, compleet met afvoerkanalen voor bloed en vloeistoffen, ventilatie en een “industriële sterkte” wierookbrander.

Hoewel de meest indrukwekkende begrafenisrituelen en grafgoederen afkomstig zijn uit koninklijke graven, toont dit nieuwe bewijs aan dat oude Egyptenaren van alle economische klassen uitgebreide regelingen hebben getroffen voor hun begrafenis.

De elite begroef hun eigen volk in zwaar versierde stenen sarcofagen, versierd met goud en dure juwelen. Hun graven waren gevuld met alle gereedschappen en accessoires die ze in het hiernamaals nodig zouden hebben. Voor de minder rijken boden ondernemende begrafenisondernemers goedkopere opties.

Kunt u zich geen goud veroorloven? Geen probleem – u kunt kiezen voor een gipsmasker verguld met bladgoud. Heb je niet het budget voor een indrukwekkende stenen sarcofaag? In het uitvaartcentrum zit je met een houten alternatief. Volgens documenten uit die tijd en de nieuwe bevindingen in Saqqara boden oude begrafenisondernemers een verscheidenheid aan materialen en prijspunten voor kisten, canopothotten, maskers, lijkwaden en andere begrafenisaccessoires. Oude Egyptische begrafenisondernemers waren dan ook slimme zakenmannen die zich bezighielden met alle sporten van de samenleving, niet alleen met gespecialiseerde dienaren van het koningshuis.

Naast professionele ‘balsemers’ had het oude Egypte ook een klasse van priesters die belast waren met de zorg voor de doden. Gezinnen betaalden vaak onderhoudskosten, zodat de priesters de graven van hun dierbaren zouden blijven verzorgen, net zoals de kosten van de voortdurende zorg van vandaag.

Het leven en de dood van een alledaagse Egyptenaar

Tot nu toe was fysiek bewijs van het balsemingsproces schaars. Hoewel we veel weten over het mummificatieproces van artistieke afbeeldingen en oude documenten, levert de balsemkamer in Saqqara het eerste archeologische bewijs van het begrafenisproces op. Het complex geeft inzicht in de begrafenissen van de middenklasse en arme oude Egyptenaren, wat bijdraagt ​​aan het creëren van een uitgebreid portret van de beschaving.

Naast de mummificatiewerkplaats werpen ook twee 2500 jaar oude graven die onlangs zijn opgegraven in Saqqara, die tot families uit de middenklasse behoren, ook licht op het leven en de dood van gewone Egyptenaren. Hoewel de graven geen namen dragen, bieden ze nuttige informatie om archeologen te helpen begrijpen hoe verschillende klassen leefden en stierven door de materialen en de complexiteit van hun kist en de grafgoederen die ze bevatten te onderzoeken.

Het Mummification Workshop Complex, de enige intacte werkplaats in zijn soort, biedt waardevol inzicht in de praktijken van Egyptische balsemers. Onderzoekers zullen doorgaan met het opgraven van de site om meer te ontdekken over het leven van de Egyptische doodwerkers en hun diverse klantenkring.