Familieruzies en de dood

29 november 2016

1 minuut lezen

Over familieruzies en de dood

familieruzies en de dood Hoe vaak gebeurt het niet, iemand overlijdt en de familie heeft ruzie? De overledene is nog niet begraven en de discussies laaien op. Hier kan men zich de vraag stellen: wie of wat staat er nog centraal? Een overlijden is een leven van iemand dat voorbij is. Een leven dat geleefd werd.

Ruzies onderling over namen op de rouwbrief of geld. Het zijn alledaagse onderwerpen voor grote familieruzies. Een erfenis kan soms aanleiding geven tot een ruzie. Of wie er het vaakst op bezoek kwam bij ma of pa, die er niet meer is.

Het overlijden zou centraal moeten staan. De persoon die er niet meer is. Niet de familieruzies of andere kleine onderwerpen die er eigenlijk niet toe doen. Wie er al dan niet vaak op bezoek kwam, telt niet meer. Het is voorbij. En het is te laat om er nog iets aan te doen. Men zou het respect moeten opbrengen om de overledene centraal te zetten en niet de problemen van alledag.

Maar al te vaak komt de begrafenisondernemer in rare situaties terecht. Een familie opgedeeld in twee of meerdere kampen, die ruzie hebben onderling. De ene wil dit, de ander dat. Op dat ogenblik bevindt de begrafenisondernemer zich in de positie van onderhandelaar en minder als begrafenisondernemer. Dit is niet altijd even evident.

Bepaalde familieruzies gaan ook na de begrafenis verder. Zo is er vaak heisa rond bloemen of andere grafornamenten. Wie mag er wat zetten? Het klinkt voor buitenstaanders zo banaal, toch gebeurt dit alle dagen.