’s Werelds eerste composteerinstallatie voor mensen
’s Werelds eerste composteerinstallatie voor mensen
Wat gebeurt er met ons wanneer we sterven? Het is een van de meest raadselachtige en diepgaande vragen van het leven. En we hebben geen inzichten te bieden over het hiernamaals. Maar de eerste weergaven van het nieuwe na- sterfcentrum Recompose (noem het geen “uitvaartcentrum”) onthullen een andere optie voor het hiernamaals van onze lichamen hier op aarde: compostering. Iets waar het Brussels Gewest ook al de deur voor open heeft gezet.
De vlaggenschip faciliteit, die naar verwachting in het voorjaar van 2021 in Seattle wordt geopend, is ontworpen om menselijke lichamen weer met de natuur te verbinden en een duurzamer alternatief voor conventionele begrafenisopties te bieden. Tegenwoordig gaat begraven vaak gepaard met chemische balseming in Amerika, terwijl crematie acht keer meer energie verbruikt, dit volgens de architecten van Olson Kundig die de nieuwe faciliteit ontwierpen. Recompose biedt ter plaatse een eerste “natuurlijke organische reductie” -service in zijn soort, die “menselijke resten in ongeveer 30 dagen omzet in grond en helpt nieuw leven na de dood te voeden.”
Het hele menselijke lichaam wordt gerecycleerd. Recompose ontstond in 2016 als een idee – het resultaat van een Creative Exchange Residency in de in Seattle gevestigde wereldwijde ontwerppraktijk die Recompose oprichter en CEO Katrina Spade en haar team in samenwerking bracht met de architecten om een prototypefaciliteit te creëren.
Maar de goedkeuring van een nieuw wetsvoorstel ‘betreffende menselijke resten’ in de staat Washington heeft hun prototype snel in het rijk van het mogelijke geleid. Nadat gouverneur Jay Inslee afgelopen mei SB-5001 had ondertekend , werd Washington de eerste staat die ‘natuurlijke organische reductie’ erkende als alternatief voor crematie of begrafenis. De wet wordt van kracht op 1 mei 2020, volgens de Seattle Times .
Met het ontwerp van Recompose hebben de architecten van Olson Kundig een geheel nieuwe betekenis gegeven aan de term ‘sterfbed’. Hun ontwerp voor de faciliteit is gericht op een paar belangrijke aspecten van de ervaring, te beginnen met de individuele ‘schepen’ waar de organische reductie vindt plaats. In de typische begrafenispraktijk kunnen ze worden aangeduid als doodskisten; de overblijfselen van een persoon worden in het vat geplaatst en bedekt met houtsnippers. Daar worden de resten belucht om een geschikte omgeving voor thermofiele bacteriën te creëren, aldus Dezeen . Die bacteriën zullen dan de resten afbreken in bruikbare grond.
Wat is het voordeel van dit proces dat plaatsvindt in een gecontroleerde faciliteit zoals Recompose, in tegenstelling tot een begraafplaats? “Door menselijke resten om te zetten in grond, minimaliseren we afval, vermijden we vervuilend grondwater met balsemvloeistof (in Amerika of landen waar dit gebruikelijk is) en voorkomen we de uitstoot van CO2 door crematie en door de productie van kisten, grafstenen en grafvoeringen”, legt het bedrijf uit op zijn website.
Bovendien legt het uit: “Door organische processen ons lichaam en die van onze dierbaren te laten transformeren tot een nuttig bodemwijziging, helpen we onze relatie met de natuurlijke cycli te versterken en tegelijkertijd de aarde te verrijken.”
Vijfenzeventig van deze individuele ruimtes worden gebouwd als onderdeel van het eerste Recompose-project. Ze zijn opgesteld om een grote, luchtige verzamelruimte in het midden van de 18.500 vierkante voet faciliteit te omringen. Deze ruimte zal worden gebruikt voor diensten eerder dat dan macabere rouwkamer: het is helder en licht gevuld, onderbroken door bomen en overdekt door hoge natuurlijke houten plafonds.
“Deze faciliteit herbergt de ‘Recompose-schepen’, maar het is ook een belangrijke ruimte voor rituele en openbare bijeenkomsten”, zegt Alan Maskin, directeur en eigenaar van Olson Kunig. “Het project zal uiteindelijk een meer directe, participatieve ervaring en dialoog rond de dood en de viering van het leven bevorderen.”
Bron: Fastcompany.com