Steeds meer euthanasie-aangiften, het cijfer blijft stijgen
Voor het eerst zijn er vorig jaar in ons land meer dan 2.000 aangiftes van euthanasie geregistreerd. Professor Wim Distelmans (VUB), voorzitter van de Federale Controle- en Evaluatiecommissie Euthanasie, wijst erop dat het aantal palliatieve sedaties minstens vijf keer hoger is dan het aantal euthanasie-aangiftes.
Sinds 2002 is euthanasie in België uit de strafwet gehaald. In 2012 en 2013 steeg het aantal registraties nog telkens met ruim een kwart, in 2014 beperkte de stijging zicht tot ruim zes procent (1.924 registraties) en in 2015 steeg het aantal registraties met ruim vijf procent tot tot 2.021. De kaap van 2.000 registraties is dan wel voor het eerst bereikt, professor Wim Distelmans (VUB) verwacht dat de stijging de komende jaren niet meer opvallend zal zijn. Hij vermoedt dat er een soort van “plateaufase” in zicht is.
“We moeten voorzichtig zijn met die cijfers”, merkt professor Distelmans op. “Je kan dan wel spreken over een stijging, maar die stijging heeft wellicht ook te maken met de bereidheid van artsen om te registreren. Er is nog altijd een dark number: artsen die euthanasie toepassen, maar niet registreren, waardoor we dus geen zicht hebben op het werkelijke aantal.”
Professor Distelmans zegt dat er niet voldoende actueel onderzoek is om dat dark number in te schatten, maar verwijst daarvoor naar Nederland. “In het begin was er een minderheid van artsen die registreerde, maar nadien begrepen de artsen ook dat een registratie wettelijk verplicht is en ook rechtszekerheid biedt.”
Artsen die euthanasie volgens de wet toepassen, moeten een aantal voorwaarden en administratieve regels respecteren, bijvoorbeeld een registratiedocument opsturen naar de commissie. “Als de euthanasie wordt goedgekeurd en er volgt nadien een klacht, dan zal het parket aan de commissie vragen of er een registratie was en of die is goedgekeurd. Want daaruit blijkt dat aan alle ethische en wettelijke voorwaarden is voldaan.”
Belangrijkste daarbij zijn de vier grondvoorwaarden: wilsbekwaamheid van de patiënt (1), een vrije, herhaaldelijke en duurzame vraag (2), ondraaglijk lijden (3) ten gevolge van ongeneeslijke aandoening (4).
Ongeveer 80 procent van het aantal geregistreerde aangiftes van euthanasie komt uit Vlaanderen, de rest uit Franstalig België. “Dat is van in het begin zo geweest en die trend is nog altijd aanwezig, waaruit we voorzichtig concluderen dat Franstalige artsen ofwel minder overgaan tot euthanasie, ofwel minder tot registratie. Ik denk dat beide voorkomen, want er is een cultureel verschil tussen Franstalige en Vlaamse artsen.”
Dit meldt gva.be op hun website
