Elke begrafenisondernemer kan een goedkope uitvaart aanbieden
De regio rond Antwerpen is straks weer een paar nieuwe begrafenisondernemers rijker. Hoewel er vaak gezegd wordt dat er niet veel begrafenisondernemers bij komen, worden het er elk jaar toch meer. Er zijn er die gewoon begrafenisondernemer zullen worden en er zijn er die budget uitvaarten zullen aanbieden.
Nieuwe initiatieven geven een negatieve bijklank aan het beroep van begrafenisondernemer
Uit recente persberichten over nieuwe initiatieven kan men duidelijk verstaan dat de ‘gewone begrafenisondernemer’ blijkbaar geen goedkope uitvaarten kan aanbieden. Wat complete onzin is. Wat wil men hiermee eigenlijk bereiken? Hoe komt dit over naar de consument? Wat met de naam ‘begrafenisondernemer’ die nogmaals door het slijk gehaald wordt? Gaat de afschaffing van de vestigingswet nog meer van deze initiatieven naar voor brengen?
Elke begrafenisondernemer kan in principe een goedkoop pakket aanbieden. Is er dan zoveel verschil tussen een goedkoper alternatief of een gewone begrafenisondernemer? Eigenlijk niet. Alles hangt er van af wat je bestelt. Wat de wensen zijn van de nabestaanden. Maar, zoals elke handelaar, zijn er prijsverschillen. Een dure traiteur is duurder dan een goedkopere traiteur. Dat is in alle sectoren zo.
Prijzen
Wanneer je kiest voor crematie, vervoer, mortuariumonkosten, drukwerk, crematie en een asverstrooiing zit men al snel aan 2000 tot 2500 euro. Afhankelijk van situatie tot situatie. Dit is bij vele goedkopere alternatieven ook deze prijs. Bij de ene kan men de overledene nog begroeten, bij de andere niet. Een crematie kost vandaag al snel 600 euro, afhankelijk van waar men gaat cremeren. Dat is al een hele hap uit dit budget.
Lijkt een goedkoop alternatief dan echt goedkoper? Niet altijd. Er zijn ook details aan goedkope alternatieven, waar je goed moet op letten. Wat is er in begrepen en wat niet? Wat als je extra’s wenst? Extra’s kosten geld. Goed opletten is toch wel de boodschap hier.
Veel mensen moeten lenen om een begrafenisfactuur te kunnen betalen?
Moeten er zo massaal veel mensen een lening aangaan om een begrafenis te betalen? Wellicht niet. Veelal worden begrafenissen betaald met geld uit de nalatenschap of via een uitvaartverzekering. Voor pers zijn zulke persberichten iets om mee uit te pakken, want het klinkt anders. Het klinkt nieuw, hoewel het niet echt nieuw is.
Het geeft het gevoel dat alle ‘gewone begrafenisondernemers’ mensen zijn die enorm veel geld verdienen van het verdriet van anderen. Wat niet zo is. Er zijn vele andere sectoren die veel meer geld verdienen aan de consument dan de uitvaartsector, maar men verkoopt dan gewoon een product of dienst. Begrafenisondernemers werken met de dood, wat veel negatieve bijklank brengt.
Een begrafenisondernemer is een handelaar in goederen en diensten die te maken hebben met de dood. Omdat een begrafenisondernemer met de dood handelt komen we soms in een negatief daglicht te staan. De dood is niet positief, dat klopt, maar een begrafenisondernemer is wel nodig. Het is spijtig dat nieuwe initiatieven zich zo willen profileren dat ‘gewone begrafenisondernemers’ net iets minder goed zijn dan hen.
Dat de begrafenissector evolueert, sneller dan de voorgaande jaren, kan men niet ontkennen. Er verandert veel en snel, maar of het altijd goed is voor het vak, is een ander verhaal.
Negatieve bijklank? Je zou van minder!! Het wordt tijd dat iedereen de marge kent van een begrafenisondernemer. Prijs lijkkist = kostprijs x 6 tot 7!!! Over woeker gesproken. En dan zegt men dat de begrafenisondernemer veel gratis doet. Mag ik weten wat?
Bespreking begrafenis = verkoopgesprek!!!
Beste heer, ik weet niet wat u heeft meegemaakt of waar u deze reactie haalt, maar moest u weten hoeveel marge u betaalt van andere producten die u in huis heeft, dan denk ik dat u erg zou verschieten. Dan is een begrafenisondernemer nog een hele brave handelaar. Een begrafenisondernemer is een handelaar, wij moeten ook winst maken anders draait het fout.
Het is erg opvallend dat telkens en alleen de begrafenisondernemer de negatieveling is. Heeft u al eens naar andere sectoren gekeken? Moest u weten hoeveel de begrafenisondernemer moét investeren om tegemoet te komen aan de consument, dan zou u er wellicht anders naar kijken. Van vastgoed naar materiaal dat enorm duur is om de wensen van de consument te kunnen volgen… Om nog maar te zwijgen over de kosten die de begrafenisondernemer aan concessies moet betalen aan steden en gemeenten… Dat blijkt dan normaal.
Als we zien hoeveel begrafenissen in andere westerse landen kosten, dan zijn we hier in ons land erg goedkoop. Het is gemakkelijk eenzijdig naar een onderwerp te kijken, maar er zijn veel meer kanten aan een verhaal.
Geachte redactie, ik ben volledig akkoord met uw antwoord op dhr. Detremerie zijn stellingen. Een uitvaartondernemer gaat een enorme investering aan om een zaak te starten. Wij zijn net opgestart met ons nieuwbouwproject, en de bedragen die we investeerden zijn ronduit hallucinant: we moeten EPB-normen halen, zonnepanelen zijn verplicht, akoestische isolatie om het lawaai van de drukke invalsweg te temperen, een aangename inrichting waarin het niet bedrukkend is om een overledene te begroeten,… Om nog te zwijgen van de kosten aan water, elektriciteit (onze koelcel voor 5 personen alleen al verbruikt 11 Kilowatt per jaar!). Maar we zijn vastbesloten om er iets van te maken en ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen naar de burger toe door faciliteiten aan te bieden in onze zaak (lezingen in de aula, voordrachten inherent aan de uitvaartsector,…).
Inderdaad, wij worden vaak bestookt met het argument dat we onze winstmarges opkrikken door onze kisten met een winstmarge van x maal de aankoopprijs te verkopen, extra uren aan te rekenen voor het in elkaar knutselen van een Powerpoint omdat de familie met oude, analoge foto’s afkomt (wat hun volste recht is!), extra werkuren omdat een overledene met een leverprobleem kanariegeel binnengebracht wordt om hem of haar toch enigszins aanschouwelijk te maken (en dan hebben we het nog niet over verkeersslachtoffers),… Dan zijn er nog de taksen en lasten (provinciebelasting in functie van het aantal bebouwde vierkante meter, gemeentebelasting “op ondernemingen” en afzonderlijk nog eens “op economische entiteiten” (dus de gemeente passeert door een handige aanpassing van zijn gemeentereglement twee keer de kassa bij een zelfde bedrijf!), taks op het plaatsen de naam van de onderneming op de gevel aan de straatzijde, op een neonverlichting, op een banner aan de gevel,…
Als het over winstmarge gaat is het inderdaad beter eens in eigen huis rond te kijken meneer Detremerie: of denkt u echt dat uw smartphone 600 EURO kost, of dat uw tv-toestel 1200 EURO kost om te produceren en aan huis te leveren? Dat uw wagen zijn aankoopprijs écht kost? Als u naar de bakker en de beenhouwer gaat, discussieert u dan ook in een volle winkel over de winstmarge op het brood, of op uw biefstuk? Denkt u echt dat uw benzine aan de pomp zoveel kost als ze u betaalt, of gaat u op uw eentje demonstreren voor de FOD Economische Zaken omdat u niet akkoord bent met de accijnzen op brandstof die de Overheid heft? Winstmarges zijn normaal, anders zijn er geen rendabele ondernemingen. Bedrijven die buitensporige winstmarges aanrekenen worden sowieso op termijn van de markt geconcurreerd. De uitvaartondernemer waarbij ik mijn eerste stappen in de sector zette vatte het goed samen: “je mag je brood verdienen, maar je mag de mensen in hun verdriet niet pluimen”.
Inderdaad, in België valt het allemaal nog mee van prijzen. Informeert u eens in het buitenland. Wij hebben contacten in het Verenigd Koninkrijk, de VS, Duitsland, Nederland. Er zijn landen waar het goedkoper is, maar er zijn nog veel meer landen waar het nog veel duurder is.