Mensen bestaan voor 90% uit water.  Door de hoge temperaturen, tot meer dan 800 graden, verdampen en verbranden weefsels.  Zelfs harde delen van het menselijk lichaam, zoals tanden, verbranden mee.  Wat je ziet liggen na een crematie, op de vloer van de crematieoven, zijn botten.

Roodgloeiend

Je ziet het lichaam in botfragmenten liggen op de vloer van de crematieoven.  Roodgloeiend ligt deze botfragmenten klaar opgevangen te worden in een speciale lade.  Deze speciale lade is voorzien om slechts één persoon naar de cremulator te brengen.  Uit deze lade haalt men eerst prothesen en metalen.  Deze worden gerecycleerd en opbrengsten gaan jaarlijks naar een goed doel.

Botfragmenten worden gemalen, dit vormt de as

De botfragmenten worden daarna geschud en gemalen in de cremulator.  Dit vormt de as na een crematie.  Slechts heel weinig andere stoffen zullen in de as aanwezig zijn.  Zo is er het fabeltje dat veel delen van de kist nog in de as aanwezig zijn.  Slechts bij bepaalde houtsoorten zal je inderdaad nog delen vinden in de as, maar veelal is dat zo goed als niets.

Na elke crematie vakkundig gereinigd

Omdat de oven na elke crematie vakkundig gereinigd wordt, kan het dus niet dat je de as van iemand anders in je urne hebt.  Enkel de botten worden uit de oven gehaald, na een crematie.  Dat er na een crematie plots een beetje as ligt, is niet juist.

Identificatiesteentje

Bij een crematie heb je altijd een vuurvast identificatiesteentje.  Dit steentje omvat een unieke nummer en de naam van het crematorium.  Deze nummer verwijst naar de persoon die op dat ogenblik gecremeerd wordt.  Het steentje wordt samen met de botten uit de oven geruimd, zodat men altijd zeker is dat de juiste persoon in de juiste urne terecht komt.