Wat gebeurt er tijdens een crematie?

Het cremeren betekent het verbranden van een stoffelijk overschot, een overledene, in een crematieoven in een crematorium.  Dit cremeren zorgt ervoor dat de resten van een stoffelijk overschot tot as wordt herleid.  Alle weefsels verbranden en gaan op in de warmte van de oven die tot meer dan duizend graden kan worden opgedreven.  Na het crematieproces ziet men botten en eventueel metalen liggen op de vloer van de oven.  Deze botten worden gemalen en vormt de as van de overledene.  De metalen worden verwijderd en gerecycleerd door een gespecialiseerd bedrijf.

Een kist wordt altijd verplicht mee gecremeerd

Bij aankomst van de begrafenisondernemer in het crematorium wordt de kist (die altijd verplicht mee wordt gecremeerd) afgegeven samen met de nodige documenten die de begrafenisondernemer bij aangifte van overlijden heeft verkregen.  Deze documenten worden door de medewerkers van het crematorium gecontroleerd.

Identificatiesteentje een vuurvast steentje dat bij de crematie aanwezig blijft

Tijdens de crematie blijft er ook altijd een crematiesteentje of identificatiesteentje met unieke nummer bij de overledene.  Dit steentje zorgt ervoor dat er geen verwarring kan ontstaan over welke overledene op dat ogenblik gecremeerd wordt.  Het steentje komt ook mee met de resten uit de oven en gaat ook mee met de begrafenisondernemer die de as ophaalt in het crematorium.  Wanneer nabestaanden de as zelf ophalen zullen zij ook over het steentje kunnen beschikken, maar veelal haalt de begrafenisondernemer de as op om de uitvaart te kunnen uitvoeren.  Het crematorium geeft een heel eenvoudige urne mee aan de begrafenisondernemer of de as wordt in de door de familie gekozen urne geplaatst.

Wat blijft er over na het crematieproces?

Na de crematie blijft er enkel het beendergestel of botten van een stoffelijk overschot over.  Samen met eventueel prothesen waarmee de overledene bij leven in aanraking kwam zoals bv een heupprothese.  Al deze materialen worden gesorteerd en van het stoffelijk overschot gescheiden.  De resten van het beendergestel dat dan nog overblijft, wordt gemalen door een toestel dat de naam ‘cremulator’ draagt.  Dit toestel kan ook nog fijne metalen uit de stoffelijke resten halen en tegelijk de as creëren door de beenderen fijn te malen.  Afhankelijk van de houtsoort waarmee gecremeerd werd, kunnen er nog fijne resten van hout in de as aanwezig zijn, maar dat is eerder heel uitzonderlijk.  Veelal zijn de kisten waarmee men cremeert volledig verdwenen en is er niets of weinig van te vinden in de crematieoven.

Een urne van betere kwaliteit die kan niet roesten 

Een betere kwaliteit van urne kan men verkrijgen via een begrafenisondernemer.  Wanneer een urne wordt bijgezet in een columbarium of urnenkelder is het altijd aan te raden een roestvrije urne te kopen, zodoende kan de as niet verloren gaan door het roesten van een urne.

In België krijgt de begrafenisondernemer de as meteen mee na de crematie.  Nederlanders daarentegen moeten tot vier weken wachten tot men over de as kan beschikken.  Het vermengen van de as is bij wet verboden in de crematoria, een lichaam wordt dus altijd individueel gecremeerd.  Ook mag één lichaam in één kist.