Sterft de rouwadvertentie een trage dood?
Sterft de rouwadvertentie een trage dood?
Sterft de rouwadvertentie een trage dood in ons land?
Sterft de traditionele rouwadvertentie een trage dood? Waren het er vroeger meer? Wellicht wel. De opkomst van de online media, het internet, zorgt ervoor dat alles veel sneller aan de man gebracht wordt. Een overlijden kan plaatsvinden en enkele minuten later al online geplaatst zijn door iemand van de familie.
Op Facebook, Twitter of gratis websites die het toelaten rouwregisters aan te maken. Veel van deze sociale media zijn zo opgebouwd dat men snel kan antwoorden en een rouwbetuiging kan overmaken. Daarmee stellen we de vraag, sterft de rouwadvertentie in de klassieke kranten?
Zijn het er meer of minder? Vele kranten hebben ook de mogelijkheid om online hun advertenties te raadplegen. Rouwadvertenties kosten vanzelfsprekend geld. Hoe groter hoe duurder de advertenties worden. Het is ook afhankelijk welke krant gekozen wordt om een advertentie in te publiceren.
De kosten van grote rouwadvertenties kan hoog oplopen
De kost van een grote rouwadvertentie in een krant kan dus hoog oplopen. Zeker wanneer er gekozen wordt om de volledige rouwbrief in de krant te publiceren. Een rouwadvertentie wordt berekend op het aantal milimeters er gebruikt worden om het overlijden bekend te maken in die bepaalde krant. Bovenop de kost van de uitvaart op zich, kan de kost van de advertentie dus één van de grootste kosten betekenen, wanneer de volledige rouwbrief gepubliceerd wordt.
Wanneer er gekozen wordt om enkel het overlijden te melden en de uitnodiging van de uitvaart geplaatst wordt, kan deze kost meevallen, tot een klein percentage van de totale begrafenisfactuur. Net zoals alles op de begrafenisfactuur, maakt u een begrafenis zo duur of zo goedkoop als u zelf wil.
Alles heeft zo zijn prijs. Ook een begrafenis, ook een rouwadvertentie. Daarom is het altijd aan te raden uw begrafenisondernemer om raad te vragen als het gaat om de rouwadvertentie, wat zijn ervaring is en wat het kan kosten.
29/9/2012
