Prentjesjagers hebben soms weinig respect voor de overledene en de rouwende familie

1 december 2016

1 minuut lezen

Prentjesjagers hebben soms weinig respect

Alle “manieren” zijn goed om aan een zeldzaam gedachtenisprentje te geraken

Een uitvaart zonder gedachtenisprentjes kan men niet voorstellen. De familie geeft graag een gedachtenisprentje mee aan de genodigden van de uitvaart. Of aan de personen die misschien bij afwezigheid achteraf per post een bedanking krijgen. Tijdens de offergang in de kerk of in een aula, vormen één bepaald groepje mensen een doorn in het oog van de familie en van de begrafenisondernemers: prentjesjagers

Zeker wanneer het gaat om een oudere persoon die kwam te overlijden. Dan zijn ze er met velen. Ze schamen zich voor niets en gaan dan ook alles doen om aan hun exemplaar van het gedachtenisprentje te geraken zonder enig respect op te brengen aan de overledene of de familie.

Zo is er een voorbeeld:

Een kerkdienst is volop aan de gang, er wordt afscheid genomen van een dierbaar persoon. De begrafenisondernemer leidt de mensen bij de offergang rond de kist. Hij start met de naaste familie op de eerste rijen. Wanneer de laatste rij van de naaste familie aan de beurt is, lopen de prentjesjagers achter de familie aan, als eerste mee rond de kist. Het gebeurt zo snel dat niemand hen kan tegenhouden. Zo hebben ze als eerste en zonder scrupules hun exemplaar van het gedachtenisprentje.

Elke begrafenisondernemer kent ze bij aanzicht. Hij kent ook hun “manieren” en wil zijn rouwende familie op het moment van afscheid zo weinig mogelijk moeilijkheden bezorgen. “Men kan niet genoeg onbegrip opbrengen voor mensen die zonder respect voor de gevoelens van anderen, jachtig tewerk gaan.”