Zuid-Afrikaanse aartsbisschop Desmond Tutu koos voor resomatie
Een andere benaming voor resomeren is bio-crematie of water-crematie
Zuid-Afrikaanse aartsbisschop Desmond Tutu koos voor resomatie
De Zuid-Afrikaanse aartsbisschop Desmond Tutu, die onlangs overleed, koos na zijn dood voor resomatie, waarbij het lichaam oplost in heet water gemengd met biologisch afbreekbare stoffen. De uitvaartsector staat alvast niet weigerachtig tegenover de nieuwe techniek, maar het moet wel doordacht gebeuren mocht het worden toegelaten.
Nog niet toegelaten in ons land, ook niet in Nederland
Het resomeren is nog niet wettelijk toegelaten in ons land, ook nog niet in Nederland. Bij resomatie, aquamatie, watercrematie of biocrematie wordt het lichaam niet verbrand, maar opgelost in water. “De overledene wordt in een toestel geplaatst met water. Dat water wordt opgewarmd en de base kaliumhydroxide wordt toegevoegd. Dat leidt dan tot de ontbinding van het menselijk weefsel”, legt Tom Wustenberghs, woordvoerder van het Verenigd Netwerk van Openbare Crematoria uit in “De wereld vandaag” op Radio 1.
Bij het proces blijven enkel de beenderen over. “Die worden poreus en kunnen we dan vermalen. De overschotten doen we in een asurne die we aan de familie kunnen geven. Het eindproduct van resomatie is dus hetzelfde als bij crematie, maar de techniek is anders.” Toch is het volume van ‘as’ iets meer dan deze van een klassieke crematie.
Funebra
Funebra, de federatie van begrafenisondernemers, staat niet afkerig tegen resomatie, op voorwaarde dat het doordacht gebeurt vertelt hij aan verschillende media. Zo stelt Johan Dexters van Funebra zich vragen bij het gebruik van de enorme hoeveelheid water, een kostbaar goed. Voor het oplossen van een lichaam is zo’n 300 tot 400 liter water nodig, en waar gaat de vloeistof na het proces heen?
Ook de kostprijs van resomatie is niet helemaal duidelijk. ‘Bij resomatie wordt geen kist mee opgelost, maar het lichaam moet wel nog op een of andere manier vervoerd worden. Aangezien het verboden is om een lijkkist twee maal te gebruiken, zal er toch nog steeds een kist moeten worden gehuurd.’ vertelt Dexters.
Ethische bedenkingen
Dexters heeft toch ook nog enkele ethische bedenkingen. Wat gebeurt er bijvoorbeeld met de restvloeistof? In Nederland wordt gedacht om een deel ervan mee te geven aan de nabestaanden, maar ook aan bemesting van akkers of vervaardiging van biogas. ‘Het zal zeker niet de bedoeling zijn dat we de vloeistoffen zomaar eender waar lozen. Veel zal afhankelijk zijn van de investeringen en de verplichtingen om zo ecologisch mogelijk te werken’, aldus Dexters.
Zuid-Afrika past het wél al toe
Watercrematie wordt niet enkel in Zuid-Afrika toegepast. “In verschillende staten van de Verenigde Staten en in Canada kan het al. In Schotland wordt een eerste installatie geplaatst.” En ook de Nederlandse regering maakte eind 2020 bekend dat ze resomeren wettelijk wil mogelijk maken.”
Bij ons kan je voor alle duidelijkheid nog niet kiezen voor watercrematie, maar in november gaf het Raadgevend Comité voor Bio-ethiek wel al groen licht in een advies aan Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Bart Somers (Open VLD). Volgens Wustenberghs zal het nu niet lang meer duren. “De Vlaamse wetgeving zal gewijzigd worden in de loop van 2022 of begin 2023. Volgend jaar zal deze techniek dus worden toegestaan in Vlaanderen.”
Crematie is een zaak van de overheid, tot op heden
Hoe het dan verder verloopt en wie deze installaties mag plaatsen, is nog de vraag. Vandaag mogen crematoria enkel onder intercommunale samenwerking worden opgericht en niet privé. Geen enkel crematorium in Vlaanderen is dus in handen van een bedrijf, een crematie blijft tot op heden een zaak van de overheid.
